Pomysł napisania tej książki narodził się przypadkowo. Zajmując się badaniem historii rosyjskich spraw wojennych okresu „klasycznego” ich rozwoju (2. połowa XV ? początek XVII w.), w pierwszej kolejności interesowaliśmy się historią rosyjsko-krymskich konfliktów, o tyle od połowy XVI w. na kilka dziesięcioleci szczególnie Krym staje się, jeśli nie najważniejszy, to w każdym razie najbardziej niebezpiecznym wrogiem Państwa Rosyjskiego. Zresztą nawet u szczytu swoich sukcesów Stefan Batory, król młodej Rzeczypospolitej, mógł tylko marzyć o kampanii na Moskwę i jej zniszczeniu. Zaś krymski „car” Dewlet-Girej I dwukrotnie podchodził do Moskwy, w 1571 i 1572 r., a nawet spalił ją doszczętnie w maju 1571 r.Kolejnym, starym i dziedzicznym wrogiem Państwa Rosyjskiego (jeszcze z czasów Dymitra Dońskiego) było Wielkie Księstwo Litewskie, z którym Moskwa od końca XV w. walczyła regularnie i konsekwentnie dążyła do odzyskania „dziedzictwa Jarosława”. Główną „nagrodą” w tej konfrontacji była dominacja w Europie Wschodniej i biorąc pod uwagę te okoliczności w pełni zrozumiały jest ten pogląd, który udał się władzom moskiewskim w tym kierunku polityki zagranicznej...Witalij Pienskoj (ur. 1969 we Frankfurcie nad Odrą), doktor nauk historycznych, profesor Katedry Filozofii i Teologii na Uniwersytecie Biełgorodzkim. Autor wielu książek i artykułów naukowych dotyczących historii wojskowości. W kręgu jego zainteresowań znajdują się m.in. rewolucja militarna w Zachodniej Europie i jej wpływ na sztukę wojenną Rosji (co stanowiło temat jego dysertacji doktorskiej), jak i zagadnienia poszczególnych kampanii i bitew toczonych przez Rosję, zwłaszcza w XVI wieku. Oprócz historii wojskowości zakres jego studiów obejmuje także zagadnienia związane z historią państwa bizantyńskiego i kontaktów rosyjsko-bizantyjskich. Jest także autorem wielu publikacji naukowych z innych dziedzin nauk historycznych. [ksiegarnia.pwn.pl]

Poniższa monografia historyczna przedstawia krótką historię panowania dynastii z różnych gałęzi rodu Ruryka na ziemiach halickiej i wołyńskiej do 1340 r., w którym to roku zakończył tragicznie żywot ostatni po kądzieli z dynastii Romanowiczów. W opowiadaniu tym Czytelnik odnajdzie wiele opisów walk o Kijów, Wołyń i Halicz oraz ciekawe historie z życia wybranych postaci historycznych z dynastii Rurykowiczów, panujących na terenach Rusi Południowo-Zachodniej. Wspomniane są również wątki wspólnej historii książąt ruskich i polskich w czasie rozbicia dzielnicowego. Do rozdziału opisującego granice poszczególnych ziem ruskich dołączono mapy geograficzno-historyczne, zarówno polskich, jak i rosyjskich geografów.